Bir müzik aleti çalabileniz varmı?
Yada çalmış olanız?
Hıımmm anladım...
Peki o zaman en çok yapmak istediğiniz şeydi ama yapamamıştınız..mutlaka sonuncusunda tutturduklarım vardır:))
Ben son maddedeki kategoriye girenlerdenim...Ama tek bir alete bağlanamadım ben...Gitar çalmaya çalıştım olmadı...Bunun arkasına mızıka,akordeon,keman eklendi hatta 2 aylık bir bateri kursu geçmişimle son buldu bu denemelerim...
Tutturamamıştım hiçbirinde,sıkılmıştım istememiştim....Başarasızlığımın nedeni benim beceriksizliğimmiydi yoksa sadece gerçekten neyi istediğimi onlara hissettirememiş olmammı..Doğru cevap beni hayatlarının içine onların kabul etmemiş olmalarıydı sanırım...Ama bagetlerimi çöpe atarken bunların hiçbiri aklıma gelmemişti.. Sadece şu cümleleri kurmuştum "kupia müzik hayatın burda son buluyor..Başka hobilere yelken aç kuzum sen"
Orda bitirmiştim işte...Hiçbirşeyi derinlemesine düşünmeden salıvermiştim iplerimi tekrar...Ben yüzeysel bir insanmıydım acaba,
Yoksa....
Yoksa Ne?
Zaman bana çok şeyi düşünmeyi öğretmişti aslında, hatta bu durumu abartarak artık düşünmenin ötesinde hep bir planlama halindeydim...Her yaptığım bir dahaki yapacağıma sadece basamak olmuştu benim için....Bu farkedemediğim gerçeği İtalyadayken bir arkadaşım yüzüme çarptı...
Gözlerimin içine bakıp "Anı yaşamıyorsun" dediğinde..
Alaylı bir gülümsemeyle "nasıl yani" diyebildim sadece...
Şimdi burdasın ama sen aslında bir sonraki yerdesin yada yapacağındasın yada, yada burasının olmadığı heryerdesin dediğinde suratımın baya bi asılmış olmasına rağmen...
Kaşlarımı saçmalık dercesine kaldırıp mojitomdan derin bir yudum çektim...
Kafamda dolaşan "burası iyide burdan sonra ne yapsak acaba" düşüncelerimle beraber...
Eve gidip yastığa başımı koyduğumda 90lardan kalma bir şarkıyı çalan gitar tıngırtısı kulağıma çalındı..Daha önce hiç duymamıştım sanki bu ezgiyi hangi konser olduğunu hatırlamak için geriye sardım hatıralarımı karanlıklarda çalanın kendim olduğunu gördüğümde...Kendimle kibirli kibirli gurur duydum..
Hah ne kadar güzel gözlerimi kapatmış, müziğimle beraber anımı yaşıyordum ama :))
Gözlerimi huzurla uykuya teslim ederken...Bıçak gibi saplandı yüreğime sölediğim şarkıyı aslında hiç duymamış olmam...
Nedenmi?
Çünkü ben yine sanırım birsonraki yerdeydim....
6 Comments:
pekiiii SONUÇ ?
Seni haftalardır merak ederken, bir geldin, gizemli geldin..Bu hikayenin sonunu bende merak ediyorum. Her ne ise iyiki de geldin, hoşgeldin canım;) (Nazife)
üniversite yıllarımda 2 yıl klasik gitar eğitimi aldım.üniversite bitti mesleğe başladım...ve 3 yıldır gitarımı elime almadım :( oofff oooffff...
bağlama çalmıştım bir zamanlar...şimdi mi?iyi dinlerim:)
geçmişi geleceği bırakıp 'anı yaşamak'...yapmaya çalışıp durduğum şey...
sevgiler......
burda benimle yaşıt ve benim gibi evlilik hazırlığı yapan bi genç bayan mı var yoksa:) Talan ettim blogunu:) benzer telaşlar içerisinde olan birini bulmak ve derdini anlatabilecek olmak çok güzel:) memnun oldum tanıştığımıza. Yan flüt çalarım ben:)çok soft bi sesi var. sana da çalayım mı? belki "o an" ın eşsizliğini hissettirir sana. Bir daha o anı hiç yaşamayacağını. Tıka kulaklarını gözlerini de kapa:) bildüğün bütün renkleri sırala önüne seni sen yapan herşeyi:) ve burda kal:) gitme çok ilerilere:) sevgiler
Aynur...
Bu saçma alışkanlığımdan hala vazgeçmeye çalışıyorum..Sanırım baya bir yol katettim...
Nazife...
Aaa gerçektenmi..Sanırım biriktirmişim yazacaklarımı bir andamı boşalttım içimi ne:)))
Bir güzel çift...
Bence bir an önce almalısın en azından o günlerin hatrına :))
Cep Aynası...
Bağlama yaaa gerçekten ne kadar çok şey anlatıyo insana dimi...Bende senin tarasındayım başarmak için gerçekten çabalıyorum...
Hande...
Bende çok sevindim gerçekten..İzlemeye aldım seni merakla bekliyorum paylaşımlarını görüşmek üzere...
Post a Comment