Dışarda kar yağıyor...Karı, kışı soğuğu sevmem aslında ben ama boza çocukluğumdan beri içimi ısıtır...
Boooozzzzzaaaaaaa sesini duyduğumda cama yapışırdım bizim tanışıklığımız taa o zamanlara dayanıyor aslında...Şimdi kaybettiğimiz, bulamadığımız belki aradığımız değerlere sahip olduğumuz dönemlere....
"Bozacı amca" diye kıpkırmızı kesilene kadar bağırıp sesimi duyurmaya çalışırdım...Sanki nağralar atarak uzaklaşacak ve bir daha geri gelmicek, geldiği karanlığa tekrar gömülecekmiş gibi korkarak, heyecanla tekrar tekrar bağırırdım taki sesimi duyup sırtındaki güğümünü indirip bana soğuk, uzun kış gecemde sıcacık bir bakışla gülümseyene kadar....Annemin yanına koşardım bu sefer bağıra beğıra "duydu duyduuu" sürahiyi kaptığım gibi bozacı amcayla karşılaşma anımızı beklerdimm...
Dolan sürahimi kucağıma alıp düşürmeden mutfağa yetiştirmeye hızlı adımlarla giderken annem ensemden yakalardı beni "düşürüceksin"....
Boza bana çocukluğumdan bir sestir, anılarımın kışıdır, artık herşeyin endüstriyel olduğu, bütün güzel şeylerin plastik şişelere sığdırıldığı şu dönemde eskiye özlemi biraz daha dindirmektir....
Evime giderken sokaklara bakıcam yine karanlıktan duymaya çalışıcam, çocukluğumu,anılarımı ama biliyorumki ne çocukluğum nede bozacı amca karanlıktan sıcacık gülümsemesiyle gelmicek.....
12 Comments:
gelir belki yaa, duygulandim gercekten. artik hicbir seyin tadi tuzu yok ne yazikki.
bozayi pek sevmem ama oyle guzel anlatmissin ki canim boza cekti :)
boza tadını bilmem ama
bozaaa sesini bende hatırlıyorum çocukluğumdan ...
ne güzeldi o günler dedirten cincinden hemde ...
En yakın zamanda Vefa'ya mı gitsem acaba?
yıllarca İstanbul da yaşadım ama ne bozacı amcalara rastladım ne de gidip bir boza içtim.ama çok boza hikayesi dinledim...
sen de çok güzel anlatmışsın...okumak çok keyifliydi...
arkadaşımdayken duymuştum bozacı amcayıı nara ata ata uzaklaşmıştı.. sende belki bir gün duyarsın sesini. (bu arada üç etek hakkında ufak bir bilgilendirme postu girdim senin için ;))
yaklaşık 6 yıldır istanbuldayım ve inan hiç duymadım bozacının sesini..şimdi balıkesirdeyim(tatil için) sesi gelio :)
yaa üzüldüm gerçekten :(
Bizim burdan bozacı geçiyor hala arasıra. Yer de İstanbul Kozyatağı, özleyenler uğrayabilir :)
Ben o bozaaaa sesinden ne kadar korkardım:(( İlkokula bile gitmiyordum, akşamları hava karardıktan sonra dışardan o sesi duyunca koltukların arkasına saklanırdım:(( ya hiç unutamıyorum o günleri, ne tırsmıştım:(
Canım benim çok güzel anlatmışsın.
benim çocukluğumda da geçerdi ama
ben tadını pek sevemedim..
burada da herkes seviyor..
onun yerine salebi tercih ederim.
sıcacık bir hafta sonu diliyorum.
sevgiler...
bende çocukluğumu hatırladım ya sayende, o sesi hiç unutmam kardeşimle yarış yapardık hatta kim uzun süre ''bozaaaaa'' diyecek diye
eskilerin adı da tadı da şimdilerde papucu dama atıldı, ama illede içmek istersen vefada iç derim çok güzel yapıyorlar canım...
büşra...
Çok yozlaştırdık değerlerimizi...Bende çok üzülüyorum..Afiyet olsun canım..
sevgi...
Evet genelde tadı pek sevilmiyor...Ama herkesin dediğim gibi çocukluğundan bir ses:))
Kitap kurduyum ben...
Ahh Ahh bende istanbulda olsamda koşsam..Benim yerimede içersen sevinirim:))
bir güzel çift...
teşekkür ederim...İstanbul herşeyin ilk başlayıp ilk son bulduğu yer ne kadar ilginç:))
baria...
Çok teşekkür ederim...Umarım duyarım yada tekrar duyabiliriz:))Üç etek postun için teşekkür ederim..Süper oldu:))
zeynepin sesi...
İstanbulla olmak onu yaşamak için ne kadar unutuyoruz herşeyi...Pencerenin kenarında sahlepinle, muffininle ve bozaa naralarıyla yerinde olmak isterdim:))..Öpüyorum kocaman
zizim bizim...
:)) Bir boza ısmarlarsan geliriz:))
miss sensible..
yaaa evet bide korkanlar vardı benim yengemde bizi korkutmak için sölerdi aslında "bak yaramazlık yapmayın sizi almaya geldiler" sözleriyle ben yermiyim:))
noyumberry...
Salep evet oda kardeşi:))Salepide çok severim ama salep sokaklarda satılıyormuydu bak ben onu hiç hatırlamıyorum??
serrpil...
Ne güzeldi gerçekten...Çok sevindim birazda olsa anılarını tazeletebilmiş olmama...
canımm istediii yaaa:(
Post a Comment