Sanırım işkolik oluyorum...Zaten kanımda vardı ama frenliyordum kendimi...Hatta anlamamazlıktan geliyordum nasıl bu şekilde bir yaşamı tercih ettiklerini...Üniversitedeyken bizim kızlarla hep konuşurduk...Satarmıyız hayatımızı ayda bir gelen maaşımıza yoksa hayır zevk aldığımız şeylerden ödün vermeden mi devam ederdik...O zmanlar üçümüzde "ben satmam kızım" "bende" "bende" diyerek hava atardık birbirimize...Biz bir butik açmalıydık....İçinde herşey olmalıydı bir tane tasarladığımız sandalye bir tane elbise...Cihangirde olmalıydı yeride...Sonuç birbirimizi bile arıyamıyoruz artık...Hepimiz çok yoğunuz hatta artık sabah 8 de konuşuyoruz birbirimizi yakalayabilmek için...Durun ben bi atmacayı arıyım ....İyimiş işe gidiyormuş kapattı yine birazdan arıcam diye bakalım:)))
Ananem çok çalışıyorum diye üzülüyor..bana hep acıyan gözlerle bakıyor:// Çalışmakmı güzel yoksa evde oturmayımı tercih ederdin diye...İkiside değil öğrenci olmayı tercih ederdim tekrar...Hayallerimin temiz kaldığı..ben napıcam diye hayatımı karartmadığım...Sınav zamanı sadece 2 gün stres yaşadığım...Hatta seneye alırım diyerek sınava çalışmayıp sokaklarda fink atma mutluluğumun bitmemesini isterdim...Günümü yaşamak isterdim tekrar, şimdiden geleceğimi değil..
Şimdi değişti isteklerim hayallerim...Rafa kaldırdım sanki planlarımı..Dondurdum hayatımı...Önce işim sonra hayatım demeye başladım...Daha fazla çalışmak daha fazla yorulmak istiyorum...Pazar günleri çalışmayınca boşluğa düşüyorum ne yapacağımı bilemiyorum..Dışarı çıkmak istemiyorum onun yerine işle ilgili araştırmalar yapmayı tercih ediyorum..Biri beni durdursun...Kendimden korkuyorum artık, sanırım ben bir ASOSYAL İŞKOLİK oluyorum....
13 Comments:
Bende öğrenciliği isteyenlerdenim ...
okul bitti bana çalışmak hiç kısmet olmadı evde dön dolaş her gün aynı şeyler
çalışsam mutlu olurmuydum bilemiyorum ama daha stresli olacağım kesindi
o yüzden mümkün olsada( o zaman vizeydi finaldi sıkıntılı gelsede aslında öyle olmayan) öğrenciliğime dönebilsem ...
Hayat bu bir şekilde akıp gidiyor o yüzden her şeye kararında zaman harcamalı..
Ben bir öğrenci,üstelik hukuk öğrencisi olarak yazayım bari, tesellisi olsun diye..
Öyle zamane öğrenciliği yok artık. Bir sene öncesi bile yok. Hem özlemek bitmeyen bir şey ki. Ben de geleceğimi özlüyorum. Biran evvel hayata atılsam diyorum. vel hasıl bu özlemek hiç bitmiyor. yine de sen işkolik olma, bak 1-11 mart arası severmisin bilmem ama akbanksanat kısa film festivali var. Taksime yakınsan uğra. ücretsiz bi etkinlik hem, denemekten ne çıkar?.. :)
Evet evet sen kesinlikle işkolik olmuşsun pazar pazar da çalışılmaz ki ayıp ya :D
ögrenciliğin en ağır olanlarından birini yaşadım ama herşeye rağmen öğrencilik derim . iş hayatı malesef çok acımasız. bir sabahda uyanınca yabugünde işe gitmeyim diyemiyorsun. okulda bu derse girmeyelim hadi kantinde bişeyler içelim. hadi öğlen sinemaya kaçalım. sınavdanmıı kaldın tekrar girersin. telafisi vardır öğrencilikte herşeyin. ama öğrencilik bitince..
hoş bır blog olmuş ellerınıze sağlık:)bende paylasım ve dostluk ıcın beklerım sevgıler takıbınızdeyım artıkk
İstanbul da 4 yıl süren harika bir öğrencilik hayatı yaşadım.Önceside var tabi lise-ortaokul-ilkokul derken ömür hala okullarda geçiyor...bazen kıskanıyorum öğrencilerimi hatta kimi zaman sunum yapacak öğrencime yetkilerimi devredip "hadi bende öğrenci oldum" diye aralarına karışıyorum,onlarda eğleniyor ben de :) Öğrencilik güzeldi yaa...sevgilerle...
Dileklerin için teşekkür ederim.Sağol..
İşkolik olmakta ayrı bir tatdır.Zamanla geçer.Kolay gelsin.SEvgi ve saygılarrrrr.
SEVGİ...
Evet..Ama öğrenciyken böle söleyenlere gerçekten gülüyordum...Şimdi anlıyorum kesinlikle dedikleri doğruymuş...Biri zamanı geriye alsın:))
Bir Hüznün özgül ağırlığı...Eylül..
Keşke, aslında öğrenciliğimin yanında istanbul özlemide girince işler iice fenalaşıyor...Yarama tuz bastın yani:))
Bu arada Blog ismine gerçekten bayılıyorum..İlk o şekilde girdim dünyana..bu ismi koyabilen nasıl biri acaba diye..Senin yazılarını okumaya başladıktan sonra bu ismi nasıl koyabildiğini anladım...herbiri gerçekten kendi özgül ağırlığını taşıyor..
düşünen Balık...
CAnım benim...Hiç haberleşemiyoruz seninle...En kısa zamanda görüşmek üzere...
Komançi...
Evet ne güzel günlermiş o günler...Bide bizde devam zorunluluğuda yoktu düşün artık sen gerisini...Selam olsun o günlere gerçekten:)))
Tülin-Sihirli Tatlar...
Çok teşekkür ederim gelirim tabi gelmemmi...bu aralar yemek bloglarına fazlasıyla ihtiyacım var:))
Bir Güzel çift...
ehehhe çok eğlendim bende yorumunu okurken..İstanbulda öğrencilik gerçekten bambaşka oluyor:))
esketek...
Ne demek umarım herşey yolundadır...Görüşmek üzere...
Annemineli...
Çok teşekkür ederim...
Umarım geçer...Görüşmek üzere...
Sevgili Kupia,blogun çok hoşuma gitti ve bende seni izlemeye aldım...Bir ricam var,acab yazı boyutunu küçültmen mümkün mü,sevgiler
Blogunu çok beğendiğim için izlemeye almıştım..aynı şekilde senin beğenmenede çok sevendim..Bu yazı boyutunu bir oturtamadım...Ama tavsiyene kesinlikle uyucam:))
öğrencilikteyim ama gelecek halimi gördüm gibiiii:)
Eheehue kesinlikle önünü görmene sevindim..Başardıkça çalışmak istiyorsun..Çalıştıkça başarıyorsun gerçekten böle tıpkı vize sonrası finaller gibi:))
Post a Comment